دین و تفکر مثبت

مثبت اندیشی و مهندسی فکر: از جمله مباحث نوینی است که به تبع مباحث روانشناسی شناختی در جهان رواج یافته است. پیوند این مقوله با زندگی انسان و سعادت و خوشبختی او، تعمق بیشتر در مبانی معرفتی این بحث را می طلبد. این پژوهش با توجه به سه رویکرد روانشناختی، فلسفی و دینی، به دنبال واکاوی چگونگی و نیازمندی های مثبت اندیشی است. توجه به اهمیت بعد شناختی انسان در شناخت عقلی و شناخت گرم عاطفی، و کیفیت صحیح بهزیستی ذهنی و در نهایت، پیوند مثبت اندیشی با سعادت و خوشبختی انسان، گام های معرفتی بحث را شکل می دهد. یافته های پژوهش نشان میدهد کهبعد شناختی انسان، در کنار بعد عاطفی و شناخت گرم و در نظر به پارادایم کلی فلسفی و جهانبینی دینی و سبک تحلیل فردی و جزیی در حوزه روانشناختی، می تواند مسیر درست فکر را مهندسی کند تا از این رهگذر، مثبت اندیشی حقیقی فرصت طرح بیابد و مشخص شود که این مهم تنها با همپوشانی معرفتی روانشناسی، فلسفه و دین میسر می شود.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، مثبت اندیشی دینی ، مهندسی فکر ، روانشناسی ، دین ، فلسفه