جایگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه ریزی درسی با تاکید بر تجربه های بین المللی

در جهان امروز کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات در زوایای مختلف زندگی انسانی، منجر به بروز وقایع بزرگی در جوامع بشری شده است. رایانه ها و فناوریهای مرتبط، با پتانسیل تحولبخشی بالقوه خود،برنامه ریزی درسی و در پی آن نقش معلم را دچار دگرگونی کرده اند. توانایی کاربرد فناوری اطلاعات وارتباطات در طراحی برنامه درسی و البته تدریس، نیاز به دانش کافی و مهارت در بکارگیری موفقیت آمیز آن دارد. آنچه در بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرآیند برنامه ریزی درسی مورد تاکید است، صرفا سرمایه گذاری و کاربرد سخت افزاری و ابزارگونه فناوری و استفاده از آن جهت انبار کردن اطلاعات نیست. بلکه مسئله مهم و اساسی این است که استفاده از آن در مدارس مسیری برای درک اهداف جدید آموزش از جمله توسعه آموزش مداوم، مهارت و توانایی درگیر کردن در ایجاد دانش و حل مسئله به یاری همتایان و مختصصان متفاوت باشد. بنابراین هدف از بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند برنامه ریزی درسی، افزایش کیفیت آموزش و یادگیری است که لازمه نیل به این هدف، آموزش حرفه ای معلمان در کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات در کلاس درس میباشد. در این راستا، محقق در این مطالعه مروری تلاش میکند ضمن اشاره به کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه ریزی درسی در سه مرحله برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی، آثار استفاده از این شیوه در آموزش و همچنین تجربه های ملل پیشرو در حوزه توسعه و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در تعلیم و تربیت را مورد بررسی قرار داده و در پایان نیز پیشنهاداتی در این زمینه ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، برنامه ریزی درسی