نقش تبعیض در سنجش رضایت شغلی منابع انسانی در شهرداری های تازه تاسیس

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تبعیض در سنجش رضایت شغلی منابع انسانی در شهرداری های تازه تاسیس بود. منابع انسانی کارا و داری انگیزش بالا در افزایش کارایی و اثر بخشی هر سازمان نقش مهم و اساسی ایفا می کنند. شناخت میزان رضایت شغلی کارکنان به مدیران در پیشرفت و بهبود بهره وری منابع انسانی یاری می رساند. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان ۵ شهرداری تازه تاسیس آوا، چناران شهر، قوشخانه، زیارت و غلامان در استان خراسان شمالی می باشد به تعداد ۷۵ نفر بودند که کل جامعه به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب و در نهایت ۵۰ پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. برای جمع آوری داده های تحقیق، از پرسشنامه ی تبعیض در محیط کار پاسکوئه و ریچمن ( ۲۰۰۹ ) پرسشنامه ی رضایت شغلی اسمیت، کندال و هیولین ( ۱۹۶۹ ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیری و رگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مولفه های تبعیض و رضایت شغلی منابع انسانی در سطح ۰/۰۵ تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که تبعیض در محیط کار موجب کاهش رضایت شغلی منابع انسانی می شود. بنابر این پیشنهاد می شود شهرداران با حذف تبعیض در محیط کار زمینه افزایش رضایت شغلی کارکنان خود را فراهم سازند.