افشای داوطلبانه ی اطلاعات در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران ( از تئوری ها تا عمل )

افشای داوطلبانه اطلاعات ، افشای اطلاعاتی فراتر از تعهدات قانونی است که بهوسیله شرکتها صورت میگیرد. افشای اطلاعات فرایند تهیه اطلاعات از شرکت گزارشگر به بازارهای مالی است. شرکت هایی که به طور داوطلبانه اطلاعاتی را افشا می کنند که به وسیله مراجع قانونگذار اجباری برای ارائه آنها وجود ندارد، برای شکل دادن توقعات مشارکت کنندگان بازار تلاش می کنند و از این رو به واسطه افشای اطلاعات اضافی از شرایط معامله با این اشخاص منفعت می برند. این شرکت ها همچنین می توانند از طریق افشای داوطلبانه اطلاعات ،عدم تقارن اطلاعاتی و تضادهای نمایندگی بین مدیران و سرمایه گذاران را کاهش داده و در نتیجه کیفیت تصمیم های سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار دهند. نتایج تحقیقات نشان می دهد تئوری نمایندگی ( به دلیل تضاد منافع میان مدیر و مالک ) ، تئوری علامت دهی ( به دلیل اطلاعات متقارن ) ، تئوری نیاز سرمایه ( به دلیل نیاز به جذب سرمایه خارجی ) و تئوری مشروعیت ( به دلیل نیاز به تداوم فعالیت و تامین نیازهای اجتماعی ) تئوری های معروف افشای اختیاری اطلاعات هستند. مطالعات پیرامون افشای داوطلبانه اطلاعات نیز در سه حوزه ی اندازه گیری کیفیت افشای اطلاعات ،محرک های افشای داوطلبانه و پیامدهای آن بر بازار سرمایه طبقه بندی می شود. پژوهش حاضر به مرور جامع در حوزه افشای داوطلبانه اطلاعات در ایران پرداخته و با بررسی موضوعات ،متغیرها و عوامل مورد بررسی، چارچوب تحقیقاتی مناسب و منسجمی از تحقیقات حوزه ی افشای داوطلبانه اطلاعات توسط شرکت ها را ارائه می دهد. توجه به ابعادمختلف افشای داوطلبانه و توسعه ی روش های تحقیق مانند استفاده از مدل های غیرخطی می تواند به بهبود و گسترش ادبیات افشای داوطلبانه و پویایی بازار سرمایه کمک به سزایی کند.

کلیدواژه ها:

افشای اختیاری ، تئوری های افشا ، ، محرک های افشاء ، پیامدهای افشای اختیاری