بررسی تاثیر مدیریت دانش بر پایداری شرکتی با نقش میانجی نوآوری; ارائه چهارچوب نظری

در فضای امروز کسب و کار، دانش به عنوان یک مزیت رقابتی اصلی و ایجاد ارزش برای سازمان ها در سراسر جهان تبدیل شده است. به عبارتی محیط کسب و کار پویای جهانی که امروزه به شدت وابسته به دانش شده است به عنوان یک راه موثر و کارآمد برای ایجاد شایستگی های اساسی برای سازمان مرکز توجه قرارگرفته است به طوری که در ادبیات بعضی نویسندگان نقش مدیریت دانش را به عنوان یک توانایی روز افزون مهم برای موفقیت یک سازمان درهر دو بخش خصوصی و عمومی قلمداد می کنند. از سوی دیگر در چندین دهه اخیر پایداری شرکتی مورد توجه بسیاری قرار گرفته و مطالعات ارزیابی و حفظ پایداری در سراسر جهان افزایش یافته است به طوری که عنوان می شود تنها راه برای ادامه رشد و موفقیت در تجارت این است که پایداری را به عنوان اهرم مهم در تجارت مورد استفاده قرار دهیم. در این مقاله با مرور پیشینه های و مبانی نظری مرتبط یک چهارچوب نظری از نقش مدیریت دانش در سازمان و چگونگی تاثیر گذاری آن بر پایداری شرکتی با نقش میانجی نوآوری و تاثیر گذاری آن بر پایداری شرکتی و بررسی تاثیر مدیریت دانش برآن ارائه شده است. اینچهارچوب نشان می دهد که مدیریت دانش در سازمان با ارتقای سطح دانش کارکنان خود منجر به بهبود پایداری شرکتی می شود و از طرفی مدیریت دانش موجب نوآوری در سازمان می گردد و هم چنین تاثیرات بروز نوآوری می تواند منجر به توسعه هر چه بیشتر پایداری شرکتی در سازمان شود. چارچوب مفهومی ارائه شده بر لزوم شناخت و درک هر چه بیشتر مدیریت دانش در سازمان ها و تاثیر آن بر پایداری شرکتی و نوآوری و همچنین تاثیراتی که نوآوری بر پایداری شرکتی می گذارد تاکید می کند.