بررسی کاربرد کربن نیترید اصلاح شده به منظور جداسازی آلاینده های رنگی از محیط های آبی

برای داشتن یک آینده پایدار در سراسر جهان، تصفیه فاضلاب و برگرداندن آن به چرخه مصرف یک چالش بزرگ و بسیار مهم است. درحال حاضر روش های مختلفی از جمله ته نشینی، تصفیه الکتروشیمیایی، استخراج حلال، فیلتراسیون، تبادل یونی، اکسیداسیون/کاهش، جذب، الکترودیالیز و غشاء برای حذف آلاینده های مختلف از محلول های آبی ارائه شده است. بازده حذف اکثر روش ها به دلایلی مانند راندمان ضعیف، سرمایه گذاری بالا و آلودگی ثانویه کاهش پیدا کرده و عملکرد آنها برای اصلاح محیط زیست محدود شده است. انتشار پساب های رنگی در محیط زیست، منبع مهمی از آلودگی ها است و از طریق اکسیداسیون، هیدرولیز یا سایر واکنش های شیمیایی که در مرحله فاضلاب رخ می دهد، می تواند باعث تولید فرآورده های خطرناک بشود. در سال های اخیر، در جستجوی فوتوکاتالیزورهای قوی و پایدار یک نیمه رسانا پلیمری، کربن نیترید گرافیتی توجه فو ق العاده ای را به خود جلب کرده است g-C۳N۴ خالص بازدهای کمی را برای جداسازی رنگ ها در فرآیندهای جذب، کاتالیزوری و فوتئکاتالیتس دارد و باید اصلاحات شیمیایی از جمله داپینگ یا کامپموزیت سازی برروی آن انجام شود. در سنتز g-C۳N۴ استفاده از پیش ساز ملامین سمی بودن ماده را نسبت به باقی پیش سازها کاهش می دهد اما در مقایسه با g-C۳N۴ سنتز شده با پیش ساز اوره از سطح فعال کمتری برخوردار است. سطح فعال بیتشر به معنی فعالیت فوتوکاتالیستی و کاتالیزوری بیشتر است. در مقایسه روش های جداسازی طبق پژوهش های از قبل انجام شده می توان گفت که g-C۳N۴ در روش فوتوکاتالیستی از دو روش کاتالیزوری و جذب بهتر عمل میکند که البته، در سال های گذشته شاهد کابردهای بیشتری از g-C۳N۴ به عنوان کاتالیزور برای فعال سازی اکسنده ها از جمله PMS بوده ایم. در این مقاله سعی شده است که روشهای جداسازی رنگ ها به واسطه g-C۳N۴ را در سالهای اخیر بررسی کرده و بهترین روش معرفی شود.

کلیدواژه ها:

کربن نیترید گرافیتی ، آلاینده های رنگی ، تصفیه آب ، جداسازی