بررسی اثر عصاره های گیاهی مریم گلی (Salvia officinalis) و مرزنجوش (Origanum vulgare) بر پروفایل لیپیدی سرم جوجه های مبتلا به سندرم آسیت
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 343
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKU-13-2_009
تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره های گیاهی مریم گلی و مرزنجوش بر پروفایل لیپیدی جوجه های مبتلا به سندرم آسیت انجامشد، به این منظور ۲۱۶ قطعه جوجه یکروزه به صورت تصادفی در ۶ گروه متشکل از ۳۶ قطعه (هر گروه سه تکرار ۱۲ قطعه ای) قرارگرفتند. تیمارها شامل: گروه ۱ دریافت کننده جیره پایه (کنترل)، گروه ۲ دریافت کننده جیره پایه +۰/۱ درصد عصاره مرزنجوش، گروه ۳ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۲ درصد عصاره مرزنجوش، گروه ۴ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۰۵ درصد ویتامین C، گروه ۵ دریافتکننده جیره پایه +۰/۱ درصد عصاره مریم گلی و گروه ۶ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۲ درصد عصاره مریم گلی بود. در پایان دوره ی پرورش، نمونه های خون از پرندگان جمع آوری و میزان تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL و HDL در گروه های مختلف سنجیده شد. نتایج این مطالعه نشان داد میزان کلسترول در گروه مرزنجوش ۰/۱ درصد کاهش معنیداری نسبت به گروه کنترل و غلظت ۰/۲ درصد داشته است (P<۰/۰۵). میزان HDL در گروه مرزنجوش ۰/۱ درصد به طور معنی داری از سایر گروه های بررسی شده، بیشتر بوده است (P<۰/۰۵)، اما بین سایر گروه های بررسی شده اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P>۰/۰۵). در بررسی میزان LDL نیز تفاوت معنی داری بین گروه های بررسی شده مشاهده نگردید (P>۰/۰۵). نکته جالب در این پژوهش کاهش میزان تری گلیسرید در تمامی گروه های بررسی شده نسبت به گروه کنترل بود (P<۰/۰۵)؛اما تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف آزمایش شده مشاهده نشد (P>۰/۰۵). در کل نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از عصاره مرزنجوش موجب بهبود وضعیت پروفایل لیپیدی در جوجه های مبتلا به آسیت می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یونس تیموری
دانشجوی دکترای تخصصی بیماریهای طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران
شهاب بهادران
دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران.
حسین حسن پور
استاد، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران
عبدالناصر محبی
دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران