بررسی اثر عصاره های گیاهی مریم گلی (Salvia officinalis) و مرزنجوش (Origanum vulgare) بر پروفایل لیپیدی سرم جوجه های مبتلا به سندرم آسیت

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 343

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SKU-13-2_009

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400

چکیده مقاله:

این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره های گیاهی مریم گلی و مرزنجوش بر پروفایل لیپیدی جوجه های مبتلا به سندرم آسیت انجامشد، به این منظور ۲۱۶ قطعه جوجه یکروزه به صورت تصادفی در ۶ گروه متشکل از ۳۶ قطعه (هر گروه سه تکرار ۱۲ قطعه ای) قرارگرفتند. تیمارها شامل: گروه ۱ دریافت کننده جیره پایه (کنترل)، گروه ۲ دریافت کننده جیره پایه +۰/۱ درصد عصاره مرزنجوش، گروه ۳ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۲ درصد عصاره مرزنجوش، گروه ۴ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۰۵ درصد ویتامین C، گروه ۵ دریافتکننده جیره پایه +۰/۱ درصد عصاره مریم گلی و گروه ۶ دریافت کننده جیره پایه + ۰/۲ درصد عصاره مریم گلی بود. در پایان دوره ی پرورش، نمونه های خون از پرندگان جمع آوری و میزان تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL و HDL در گروه های مختلف سنجیده شد. نتایج این مطالعه نشان داد میزان کلسترول در گروه مرزنجوش ۰/۱ درصد کاهش معنیداری نسبت به گروه کنترل و غلظت ۰/۲ درصد داشته است (P<۰/۰۵). میزان HDL در گروه مرزنجوش ۰/۱ درصد به طور معنی داری از سایر گروه های بررسی شده، بیشتر بوده است (P<۰/۰۵)، اما بین سایر گروه های بررسی شده اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P>۰/۰۵). در بررسی میزان LDL نیز تفاوت معنی داری بین گروه های بررسی شده مشاهده نگردید (P>۰/۰۵). نکته جالب در این پژوهش کاهش میزان تری گلیسرید در تمامی گروه های بررسی شده نسبت به گروه کنترل بود (P<۰/۰۵)؛اما تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف آزمایش شده مشاهده نشد (P>۰/۰۵). در کل نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از عصاره مرزنجوش موجب بهبود وضعیت پروفایل لیپیدی در جوجه های مبتلا به آسیت می شود.

نویسندگان

یونس تیموری

دانشجوی دکترای تخصصی بیماریهای طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران

شهاب بهادران

دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران.

حسین حسن پور

استاد، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران

عبدالناصر محبی

دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد- ایران