اصول و مفاهیم پایه مدیریت پیمان در ساختارهای اجرایی پروژه های عمرانی

عوامل اجرایی پروژه ها (مشاوران، پیمانکاران و ...) نقش مهمی را در هر پروژه های عمرانی خواهد داشت. تشخیص صلاحیت تک تک پیمانکاران توسط هر دستگاه دولتی کاری زمان بر و پرهزینه است. لذا، جهت تسهیل و وحدت روبه تشخیص صلاحیت عمومی توسط نهادهای ذی ربط انجام می گیرد. در هر پروژه اجرایی سه عامل اصلی درگیر هستند، عبارتند از: کارفرما، طرح و سازنده، که این عوامل می توانند واحدهایی نظیر مدیریت طرح، مدیریت پروژه و مدیریت ساخت را نیز به صورت مجزا یا ترکیبی از واحدهای نامبرده شده در کنار خود داشته باشند. این عوامل به شکل های متفاوت می توانند در کنار یکدیگر با هم همکاری نمایند و با حذف یا ادغام بعضی واحدها در هم، روش های گوناگون ساختار اجرایی پروژه شکل گیرد. با توجه به شرایط پروژه سرمایه گذار، می تواند برای اجرای پروژه سیاست گذاری نموده و مناسب ترین روش اجرا را انتخاب نماید. هر چه واحدهای مختلف پروژه شامل مهندسی، تامین، اجرا و مدیریت پروژه تحت سیستم های اجرایی یکپارچه تر و سطوح کمتری صورت پذیرد، هماهنگی و کنترل پروژه آسان تر و مواتع اجرایی کمتر است. اما به همین میزان امکان استفاده از توان پیمانکاران داخلی، انتقال تجربه و بومی سازی تکنولوژی، اقتصادی نمودن قیمت پروژه سخت تر و دور از دسترس می باشد. بنابراین در انتخاب سیستم اجرای پروژه، گزینه های متفاوتی به وسیله سرمایه گذاران و کارفرمایان بررسی می گردد و انتخاب مناسب ترین گزینه توسط عوامل تصمیم گیرنده، سود و عاید فراوانی را نصیب صاحبان پروژه و اقتصادی ملی می نماید و تصمیمات نامناسب ضررهای فراوانی را به بار آورده و باعث از دست رفتن فرصت ها در عرصه ملی خواهد شد. به همین دلیل در این پژوهش با استفاده از مطالعه ی کتابخانه ای و اسنادی به بررسی دقیق اسناد و مدارک مرتبط، داده های مورد نیاز جمع آوری شده راهکارهایی جهت بهبود مدیریت پیمان در ساختار اجرایی پروژه های عمرانی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پیمان ، مدیریت پروژه ، ساختار اجرایی ، کارفرما