واکاوی آثار مکتوب میرزا ابوالقاسم اردوبادی(۱۲۷۴ – ۱۳۳۳ ق) فقیه و قرآن پژوه: پیشنهادهای پژوهش محور

میرزا ابوالقاسم اردوبادی از عالمان جامع الاطراف در نیمه اول قرن چهاردهم است که در اردوباد زاده شد و در تبریز و نجف دانش آموخت. از او در زمینه هایی مانند قرآن پژوهی، کلام، فقه و اصول نزدیک به پنجاه کتاب و رساله مفید برجای مانده که بیشتر این آثار، چاپ و منتشر نشده اند.  از کتاب های مفصلی مانند «سبیل الرشاد» در فقه استدلالی تا رساله های مختصر در فقه و نیز کتاب های متنوعی در حریم دفاع از دین مانند شهاب مبین و الشهب الثاقبه ، در میان این آثار دیده می شود. این تحقیق از نوع توصیفی بوده و به روش کتابخانه ای انجام شده است. بر اساس این تحقیق ۶۲ درصد از آثار ایشان به زبان عربی، ۳۵ درصد به فارسی و ۳ درصد به زبان ترکی است. از نظر موضوع، فقه با ۴۱ درصد بیشترین فراوانی و موضوعات قرآن، منطق و متفرقه با فراوانی های کمتر از ۱۰درصد، کمترین عناوین را به خود اختصاص داده اند. به لحاظ حجم تنها دو عنوان از آثار اردوبادی به دوره های مفصل (بیش از یک جلد) اختصاص می یابد و آثار مختصر (کمتر از ۵۰ برگ)، ۴۹ درصد و متوسط (یکمجلد) ۴۶ درصد است.

کلیدواژه ها:

Urdubadi ، Abul-Qasim ، Najaf Hawzah ، researching about Quran ، manuscripts ، defending religion ، suggestion for research ، اردوبادی ، ابوالقاسم ، حوزه نجف ، قرآن پژوهی ، نسخه های خطی ، دفاع از حریم دین ، پیشنهاد پژوهش.