بررسی تاثیر سوء مصرف استروئید آنابولیک آندروژنی بر باروری مردان: مطالعه مروری
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 641
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-3_009
تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: علاقه جوانان به ورزشهای قدرتی سبب استفاده زیاد استروئیدهای آنابولیک (AAS) بدون توجه به عوارض طولانی مدت آن شده است. از این رو، مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تاثیر داروهای AAS بر باروری مردان انجام شد. روشکار: در راستای هدف مطالعه مروری حاضر، جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Google Scholar، Irandoc، ISC، Science Direct، Proquest ، Pubmed، Scopus و Magiran با کلید واژه های داروهای انرژیزا، باروری مردان، اسپرماتوژنز، استروئید آنابولیک آندروژنی و AAS بدون محدودیت سال انجام شد. از مجموع ۸۴۵۳ مقاله استخراج شده، پس از بررسی عنوان، چکیده و معیارهای ورود و خروج، در نهایت ۳۳ مقاله مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: داروهای AAS عوارض طولانی مدتی بر سیستم باروری مردان دارند؛ به طوری که اسپرماتوژنز را از طریق ۴ مکانیسم اولیه شامل اثرات مستقیم بر سلولهای جنسی، تغییر محور هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه، اختلال عملکرد نعوظ یا انزال و کاهش میل جنسی مختل میکند. همچنین با مهار بازخورد منفی در سطوح LH و FSH نیز سبب کاهش تولید تستوسترون و سرکوب اسپرماتوژنز میگردد. اکثر عوارض پس از قطع مصرف، برگشتپذیرند، اما مصرف طولانیمدت در سنین باروری و مراحل تکامل بیضه سبب اختلال در آنالیز مایع منی و پارامترهای عملکردی اسپرم میشود و امکان پاسخ به درمان جایگرین هم وجود ندارد. هنوز اطلاعات کافی برای زمان مورد نیاز جهت برگشت قدرت باروری مردان بعد از قطع مصرف گزارش نشده است. نتیجهگیری: مصرف بی رویه داروهای AAS اثرات نامطلوب درازمدتی بر سلامت باروری مردان دارد، از این رو وجود اقلام متنوع و ناشناخته دارو در بازار، حجمه تبلیغات در باشگاه ها و فضای مجازی و مصرف زیاد دارو بدون توجه به عوارض آن، نیازمند اقدامات مدیریتی جهت حل این معضل بهداشت جهانی و حفظ سلامت باروری مردان دارد ، لذا آموزش به جامعه، ورزشکاران، مربیان و ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی توصیه میشود.
نویسندگان
زهره عباسی
دکتری بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
فرزانه خدابنده
مربی گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
فاطمه یحیوی کوچکسرایی
دانشجوی دکتری بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سکینه نظری
دانشجوی دکتری بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :