مروری بر اکوفیزیولو ی درخت پده

پده Populus euphatica گونه بومی منطقه آسیای مرکزی میباشد از جمله گونه های درختی استکه درمناطق خشک و نیمه خشک در حاشیه رودخانه ها به صورت طبیعی رویش دارد. گونه های پده گسترش وسیعیرا به ویژه به صورت بیشه زارهای طبیعی در کشورمان دارند دامنه بردباری اینگونه به Ec گسترده بود به طوری که این گونه در خاک های شیرین حواشی رودخانه های آب شیرین، خاک های شور حواشی رودخانه های آب شور و در مناطقبیابانی با خاک شور انتشار دارد، چنانکه در مناطقی که درصد رس حتی بیشتر از ۵ تا ۱۵ درصد باشد، این گونه نشو نمادارد. میزان بارندگی سالیانه در مناطق روشی آن از ۷۵ تا ۲۰۰ میلی متر در نوسان بوده و فصل خشک مناطق ۷ و ۸ماه را می تواند تحمل کند. جوامع پدید با تشکیل جوامع اکولوژیکی پایدار در حواشی رودخانه نقشه مهمی را از نظرکنترل فرسایش کنار رودخانه ای ایفا می کنند. بررسی های به عمل آمده نشان میدهد این گونه توانایی زنده ماندن ورشد در مناطق ساحلی جلگه ای و حاشیه رودخانه های خشک و نیمه خشک کشور را که دارای آب های شیرین و شورهستند را دارد، و می تواند برای احیای این مناطق مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پده ، فرسایش کنار رودخانه ای ، خاک شور ، منطقه خشک و نیمه خشک