اثرپذیری مستهلک کننده های انرژی اصطکاکی در رفتار لرزه ای سازه های بلند در برابر سیستم های دیوار برشی

افزایش در جمعیت، بخصوص در کشورهای جهان سومی سبب تقاضای ساختمان های بلندتر، منعطف تر و سبک تر می شود. اکثراین کشورها از نظر لرزه ای دارای ریسک بالایی هستند، که از همین رو نیازمند کنترل بیشتر آن ها از نظر پاسخ لرزه ای است. ازاینرو چندین تکنیک برای کاهش ارتعاشات ناشی از ضربات زلزله وجود دارد. این مقاله پیرامون اثرپذیری استفاده از میراگرهایاصطکاکی را به عنوان یک ابزار مستهلک کننده غیرفعال بحث می کند و چندین بهینه سازی در طراحی برای تعداد و محلقرارگیری میراگرها در ساختمان را پیشنهاد می دهد. میراگرهای اصطکاکی یک میرایی مکمل را در مفاصل با سختی مناسب ایجادخواهند کرد و مساله ای جذاب و نوین در کنترل پاسخ لرزه ای سازه های بلند در مناطق با ریسک بالا هستند. در این پژوهشمطالعات لرزه ای بر روی یک سازه بتنی غیرمتقارن است. پاسخ لرزه ای این روش سازه ای مستهلک سازی با پاسخ با روش سنتی(سیستم دیوار برشی) برای سازه های بلند مقایسه شده است. برای رسیدن به این هدف یک تحلیل سری زمانی غیرخطی با استفادهاز رکورد زلزله ال سنترو برای یک سازه بتنی ۴۰ طبقه و با چهار نوع مختلف میراگر و به کمک نرم افزار ETABS انجام شد. براینمایش پاسخ بهبود یافته توسط میراگر، شتاب طبقات، جابجایی طبقات، نیروهای برش پایه، و جابجایی نسبی طبقات با نتایج بهدست آمده از سیستم پایه ثابت سنتی (سیستم دیوار برشی) مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد که استفاده از تعداد و مکان مناسببرای میراگرها در یک سازه بلند می تواند سازه طی زلزله ایمن نگه دارد.

کلیدواژه ها:

سری زمانی غیرخطی ، کنترل بهینه ، تحلیل لرزه ای ، میراگر اصطکاکی