بررسی روش های مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی آبخوان ها

آب محرک اصلی توسعه اقتصادی و رشد صنعت و کشاورزی است. جهت فراهم آوردن امکان توسعه پایدار در هر منطقه ای نیاز به حفظمنابع آب و مدیریت صحیح این منابع می باشد. یکی از روش های مدیریت و افزایش بهره وری منابع آب زیرزمینی اجرای پروژه های تغذیهمصنوعی می باشد. در محل هایی که اضافه برداشت ها باعث برهم خوردن تعادل آبخوان و کاهش بیش از حد سطح تراز آب زیرزمینی شدهاست با اجرای پروژه های تغذیه مصنوعی می توان از کاهش سطح تراز آب زیرزمینی جلوگیری نمود. در این مقاله سعی شده است با بررسیپارامترهای تاثیرگذار در مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی از جمله شیب زمین، فاصله از آبراهه ها، فاصله از گسل ها، زمین شناسیمنطقه، ضخامت ناحیه غیراشباع، کاربری اراضی، میزان بارش، پوشش گیاهی، فاصله از چاه ها و قنوات، فاصله از روستا ها، فاصله از راه هایارتباطی و ارتفاع رواناب اهمیت و نقش این پارامتر ها در مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی مشخص گردد. همچنین به روش هایمنطق بولین و شاخص همپوشانی جهت تلفیق لایه های اطلاعاتی پارامترهای مذکور و تهیه نقشه های نهایی مکان های مناسب جهتتغذیه مصنوعی پرداخته شده است. در انتها مکان یابی محل های مستعد تغذیه مصنوعی در آبخوان کرمان- باغین نیز انجام شد که جهتانتخاب مکان سایت های تغذیه مصنوعی در این آخوان آبخوان از هفت پارامتر شیب زمین، فاصله از آبراهه ها، فاصله از گسل ها، هدایتالکتریکی، هدایت هیدرولیکی، زمین شناسی منطقه و عمق آب زیرزمینی (ضخامت ناحیه غیراشباع) استفاده شده است که این پارامتر هابا روش شاخص همپوشانی در نرم افزار Arc GIS ۱۰.۳ تلفیق شده اند و در نتیجه ۱۴ مکان مستعد تغذیه مصنوعی در این آبخوان مشخص شد.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، مکان یابی ، آب زیرزمینی ، منطق بولین ، شاخص همپوشانی