تحلیل پتانسیل آب مجازی و آب سبز در مدیریت تقاضای آب در بخش کشاورزی

کشور ایران به دلیل قرار گرفتن در کمربند خشک و نیمه خشک خشکیهای زمین در زمره ی کشورهایی با محدودیت منابع آب قلمداد می شود و در سالهای اخیر افزایش بهره برداری از آبهای زیرزمینی خسارتهای غیرقابل جبرانی بر منابع آب زیرزمینی کشور وارد کرده است که این محدودیت ذاتی منابع آب زمینه را برای بروز خشکسالی جدید در بخش هایی از کشور بیشتر نموده است. در این تحقیق با استفاده از مفهوم آب مجازی و اتکا بر داده های تولید محصولات و مصارف آبی بخش کشاورزی، منابع آبی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش محاسبه و برآورد میزان آب مجازی، شاخص شدت مصرف آب، شاخص وابستگی و خودکفایی به واردات آب مجازی محاسبه و برآورد شده است. برای انجام این محاسبات، داده های مربوط به نوع محصولات، سطح زیر کشت و میزان تولید آنها و عملکرد محصولات و نیاز آبی محصولات ذخیره شده است. متوسط نیاز آبی محصولات کشاورزی با استفاده از میانگین وزنی محاسبه شد. نتایج نشان داد پسته در سال ۹۵ ، پنبه در سال ۹۳، گندم در سال ۹۱ زرشک در سال ۹۱ و زعفران در سال ۹۶ بیشترین میزان ردپای داخلی را داشته اند.

کلیدواژه ها:

بخش کشاورزی آب سیز ، آب مجازی ، تقاضا