بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و سازگاری شغلی کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان لرستان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و سازگاری شغلی بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، از نظر ماهیت و روش توصیفی همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان لرستان بوده است. نمونه آماری شامل ۲۱۲ نفر بوده است که با روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت کاستا و مگکری (۲۰۰۴) و پرسشنامه سازگاری شغلی دیویس و لافکوئیست (۱۹۹۱) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمونهای توصیفی و آزمونهای تحلیلی: همبستگی، تحلیل عاملی و برازش مدل از نرم افزارهای Spss و Smart PLS استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده است بین ویژگی های شخصیتی (برونگرایی،انعطاف پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی) با سازگاری شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در حالیکه بین روانرنجوری با سازگاری شغلی کارکنان رابطه منفی و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، سازگاری شغلی ، سازمان تامین اجتماعی استان لرستان.