مطالعه و بررسی چگونگی تقویت مهارتهای کارتیمی با رویکرد نوآوری در سازمان (مطالعه موردی : شهرداری تهران )

زمانیکه برای رسیدن به یک هدف نیاز به تخصص، تجربه و مهارت افراد مختلف باشد، تیم سازی درسازمان شکل می گیرد و با ترکیب واقعیت ها و دیدگاه های متفاوت برای ایجاد قابلیت های جدید، باعث نوآوری در سازمانها میشوند. پژوهش حاضر، با هدف بررسی وتحلیل تاثیر رفتارهای تیم سازی موفق بر نوآوری سازمانی درک شده توسط کارکنان شهرداری تهران انجام شد.بر اساس مدل این پژوهش، تاثیر رفتارهای تیم سازی موفق در ۵ بعد، شامل ابرازنظر،آزمایش کردن، بازتاب،گوش دادن آگاهانه و یکپارچه سازی بر نوآوری سازمانیدرک شده توسط افراد مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. این پژوهش از نظرجهت گیری، کاربردی، از لحاظ هدف،آزمون فرضیه وازنظر راهبردی ازنوع پیمایشی می باشد.داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. جامعه آماری پژوهش،کارکنان شرکت متروتهران به تعداد ۵۳۸ نفر بودند که از میان آ نها ۲۲۴ نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش جهت آزمون فرضیه ها و برازندگی مدل از مدل یابی معادلات ساختاری۱ و روش حداقل مربعات جزئی۲ استفاده شد.یافته ها نشان دادندکه از بین مولفه های تیم سازی موفق فقط بین یکپارچه سازی و نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای تیم سازی ، نوآوری سازمانی ، کارتیمی ، تیم های نوآور