بررسی زبری و نیروی ماشین کاری در تراشکاری فولاد زنگ نزن ۳۰۴ به روش حداقل روانکاری

در این پژوهش زبری سطح و نیروی ماشین کاری در فرایند تراشکاری فولاد زنگ نزن ۳۰۴ به همراه روانکاری به روش حداقل مقدار روانکاری مورد بررسی قرار گرفت. ماشین کاری فولاد زنگ نزن ۳۰۴ به دلیل کار سختی و چقرمگی زیاد باعث کیفیت نامناسب سطح و نیروهای بالای ماشین کاری می گرد. در تحقیق حاضر با انجام طراحی آزمایش ها در شرایط مختلف ماشین کاری تلاش شد تا به طور دقیق زبری سطح و نیروی ماشین کاری مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. متغیرهایی که در این فرایند ماشین کاری مورد ازمایش قرار گرفته اند شامل سرعت برشی، نرخ پیشروی، دبی سیال و فشار هوای می باشند. هم چنین پس از بدست آوردن نتایج تجربی، مدل رگرسیون برای زبری سطح و نیروی ماشین کاری بدست آمد. از نتایج بدست آمده مشاهده می گردد که با افزایش نرخ پیشروی، نیروی ماشین کاری و زبری سطح افزایش یافته ایت. از طرفی مشاهده سشد که پارامترهای سیستم حداقل مقدار روانکاری بر نیروی ماشین کاری اثر گذار هستند به گونه ای که افزایش فشار هوا باعث کاهش قابل توجه نیروی ماشین کاری گردید.

کلیدواژه ها:

ماشین کاری ، فولاد زنگ نزن ۳۰۴ ، حداقل مقدار روانکاوی ، زبری سطح ، نیروی ماشین کاری