مدلسازی انرژی و تحلیل حساسیت خشک کن پاششی و کوره تونلی یک کارخانه تولید کاشی

در این تحقیق به بررسی مدلسازی انرژی یک واحد خشک کن پاششی (اسپری درایر) و کوره تونلی یک کارخانه تولید کاشی پرداخته می شود. در ابتدا، مدل حرارتی هر یک از تجهیزات رسم شده و بر اساس آن، اندازه گیری پارامترهای حرارتی و سیالاتی شامل دما، دبی هوا، فشار، و مشخصات محصولات احتراق در محل کارخانه انجام شده است. سپس با توجه به داده های اندازه گیری شده، مدلسازی انرژی انجام گردیده و نرخ مصرف انرژی هر بخش به همراه نمودارهای تحلیل حساسیت انرژی استخراج شده است. در انتها، با توجه به نتایج بدست آمده، راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی هر تجهیز ارائه می گردد. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دهد که با بکارگیری سیستم بازیافت حرارت از گازهای اتلافی به میزان ۸۰%، به ترتیب در حدود ۱۶ و ۴.۵ درصد در مصرف سوخت اسپری درایر و کوره صرفه جویی می شود. همچنین با نصب سیستم بازیافت، راندمان اسپری درایر حدود ۹ درصد و کوره تونلی حدود ۵ درصد افزایش خواهد داشت که رقم قابل توجهی است.

کلیدواژه ها:

تحلیل حساسیت ، بهینه سازی انرژی ، بازیافت حرارت اتلافی ، اسپری درایر کاشی ، کوره تونلی کاشی