سیاوش منیعی - مدیر بخش حرارت و سیالات، شرکت پتروپایدار انرژی، تهران، ایران
علیرضا طاهری - مدیرعامل و کارشناس ارشد مکانیک، شرکت پتروپایدار انرژی، تهران، ایران
محمدرضا صادقی - کارشناس ارشد ممیزی انرژی، شرکت پتروپایدار انرژی، تهران، ایران

در این تحقیق به بررسی مدلسازی انرژی یک واحد خشک کن پاششی (اسپری درایر) و کوره تونلی یک کارخانه تولید کاشی پرداخته می شود. در ابتدا، مدل حرارتی هر یک از تجهیزات رسم شده و بر اساس آن، اندازه گیری پارامترهای حرارتی و سیالاتی شامل دما، دبی هوا، فشار، و مشخصات محصولات احتراق در محل کارخانه انجام شده است. سپس با توجه به داده های اندازه گیری شده، مدلسازی انرژی انجام گردیده و نرخ مصرف انرژی هر بخش به همراه نمودارهای تحلیل حساسیت انرژی استخراج شده است. در انتها، با توجه به نتایج بدست آمده، راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی هر تجهیز ارائه می گردد. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دهد که با بکارگیری سیستم بازیافت حرارت از گازهای اتلافی به میزان ۸۰%، به ترتیب در حدود ۱۶ و ۴.۵ درصد در مصرف سوخت اسپری درایر و کوره صرفه جویی می شود. همچنین با نصب سیستم بازیافت، راندمان اسپری درایر حدود ۹ درصد و کوره تونلی حدود ۵ درصد افزایش خواهد داشت که رقم قابل توجهی است.

تحلیل حساسیت، بهینه سازی انرژی، بازیافت حرارت اتلافی، اسپری درایر کاشی، کوره تونلی کاشی