بررسی فضای پارک های شهری با رویکرد ارتقا سطح رضایتمندی کاربران و ایجاد سرزندگی فضایی(نمونه موردی: پارک های منطقه ی ۲ تهران )

مسئله ای که توجه بسیاری از متفکران و صاحب نظران عرصه ی شهری را به خود معطوف کرده است، سرزندگی و نحوه دستیابی به سطح مطلوب به آن در پارک های شهری است .در واقع طراحان پارک چهار هدف کلی شامل: ایجاد فضایی به منظور بهسازی محیط ، احداث فضایی برای بازی کودکان، مکانی برای آموختن و نیز گرد هم آوردن افراد جامعه ، را دنبال می کنند. توجه به نیازها و ترجیحات مردم به عنوان حافظان اصلی پارک ها اهمیت ویژه ای دارد .در این تحقیق،از روش پژوهش موردی استفاده شده است.در این روش دو پارک شهری )پردیسان و نهج البلاغه( از منطقه دو تهران به عنوان نمونه موردی مورد مطالعه انتخاب شد.سپس با روش مشاهده و عکس برداری از پارک های مذکور اطلاعاتی در مورد مولفه های مورد مولفه به دست آوردیم. این پژوهش از نوع روش تحقیق تحلیلی توصیفی می باشد.پس از انتخاب نمونه مورد مطالع و جمع آوری داده ها به وسیله پرسش نامه ،با روش تحلیل عوامل ،متغییرهای موثر در تحقیق بدست آمد.یافته های تحقیق به عنوان اصولی در جهت ارتقا سطح رضایتمندی کاربران فضای پارک شهری و ایجاد سرزندگی شکل گرفت.

کلیدواژه ها:

فضا ، سرزندگی ، رضایتمندی ، پارک های شهری