ارتقاء حس مکان و فعالیتهای اجتماعی به کمک الگوهای رفتاری

موفقیت هر فضا به ارتقاء حس مکان بستگی دارد و این که به کمک فعالیتهای اجتماعی و ارتقاء الگوهای رفتاری میتوان حس مکان و غنای محیطی را افزایش داد. هدف این پژوهش، ارتقای فعالیت های اجتماعی و تلاش برای یافتن ارتباط موجود میان الگوهای رفتاری ها به عنوان رویدادهای اجتماعی و فضاهای محلی به عنوان بستر این رویداد ها است.این پژوهش با استفاده از روش ترکیبی کیفی و کمی انجام شده است.در بخش کیفی به استخراج معیارها و الگوهای رفتاری با نگاه پدیدارشناسانه پرداخته شد. ثبت رفتارها با روش مشاهده و عکس برداری صورت گرفت و نمایش فضایی رفتارها بر روی نقشهی منطقه مستند شد که نقشه ی الگوهای رفتاری نام گرفت. در روش کمی توسط پیمایش و معیارهای به دست آمده از تحلیل محتوای متون، به بررسی مصداق تعامل الگوهای رفتاریها در قسمتی از محور خیابان انقلاب از میدان انقلاب تا چهار راه ولیعصر تهران پرداخته شد. برای دستیابی به تحلیل های توصیفی و استنباطی اطلاعات به دست آمده، از نرم افزار spss استفاده شده است و سپس یافته ها با توجه به نگاه پدیدارشناسانه بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد ایجاد نماهای تاریخی و هویت بخش با کاربریهای خاص میتواند حضور تمامی گروه های سنی در محله را افزایش دهد. این اقدامات منجر به افزایش حس تعلق، حضور مردم در سطح محله و افزایش تعاملات اجتماعی و کنشگری مدنی میشود. تحلیلهای ارائه شده نیز نشان دهندهی تاثیر فعالیتهای اجتماعی درسرزندگی و شادابی جمعی است.

کلیدواژه ها:

فعالیتهای اجتماعی ، حس مکان ، الگوهای رفتاری ، فعالیت پذیری ، کنش گری مدنی