بررسی نمودهای معماری سنتی و اسلامی در معماری ایران و جهان و بهره مندی از آن در معماری معاصر

معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویت نشان میدهد. این امر به گونه ای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیبایی شناسی دین اسلام در معماری اسلامی تجلی می یابد . هویت معماری اسلامی در همه جهان با وجود تنوعات زبانی و تمدنی، یکسان است و این تنوعات از چین تا اقیانوس اطلس با وجود تعددات فرهنگ ها دیده می شود. معماری به مثابه یک فرآیند هنری خلاقانه و آفرینشی الهی به شمار میرود و با مقوله وجود و وجودبخشی ارتباطی تنگاتنگ دارد. در این ساحت، نحوه اندیشه ها، نگرشها، باورها و اعتقادات فرد معمار در خلق و هستی بخشی به یک بنا اثری وافر دارد. اینجاست که دو ساحت هنر معماری و فرهنگ و اندیشه به هم گره میخورد، اندیشمندان و اندیشه های آن ها از دیرباز به دنبال کشف بنیاد هستی و درک منشا نظم حاکم بر این جهان بودهاند. آنها در حقیقت به دنبال تعریفی از جهان به عنوان یک کل منظم بودند، بر همین اساس است که شکلی حیرت انگیز از تناسب و هنرمندی در معابد و بناهای یونانی به چشم میخورد و تامل در باب این ارتباط، ما را به این نکته رهنمون می سازد که تفکر و فرهنگ اسلامی از همان آغاز ربطی وثیق با تفکر معماری داشته است. در این مطالعه به بررسی پارامترهای معماری اسلامی برگرفته از هویت ایرانی اسلامی و تاثیر آن در برخی آثار معماری ایران و جهان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری اسلامی ، هویت اسلامی ، معماری ایرانی ، معماری معاصر