رابطه هوش اخلاقی و سلامت اجتماعی با ادراک شایستگی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز

شایستگی ادراک شده یکی از نیازهای بنیادین روانشناختی بوده و به معنی قضاوت و خودارزیابی دانش آموز درباره تواناییهای خود برای انجام دادن یک تکلیف خاص و از شرایط ضروری برای انگیزش درونی است که برای دنبال کردن چالش های بهینه،و به خرج دادن تلاش لازم برای تسلط یافتن بر آنها، انگیزش فطری تامین می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوشاخلاقی و سلامت اجتماعی با ادراک شایستگی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضراز نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی۱۳۹۷-۹۸ بودند که مطابق گزارش معاونت آموزش متوسطه اداره کل آموزش و پرورش تعداد ۶۴۰۰ نفر اعلام شده بودند. نمونه ایشامل ۳۸۰ نفر از دانش آموزان بر طبق جدول کرجسی مورگان و به روش نمونهگیری خوشه ای از جامعه پژوهش انتخاب وپرسشنامه های ادراک شایستگی هارتر، پرسشنامه استاندارد پنج بعدی سلامت اجتماعی کییز و مقیاس هوش اخلاقی لنیک و کیلرا تکمیل نمودند. به منظور بررسی فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج حاصل ازتحلیل فرضیه های پژوهش نشان داد که بین هوش اخلاقی و سلامت اجتماعی و مولفه های آن ها با ادراک شایستگی در دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز رابطه معناداری وجود دارد و همچنین نتایج نشان داد که هریک از مولفه های هوشاخلاقی و سلامت اجتماعی، پیش بینی کننده ادراک شایستگی در دانش آموزان می باشند.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، سلامت اجتماعی و ادراک شایستگی