بررسی تاثیر بیش فعالی در پیشرفت تحصیلی در دانش اموزان منطقه شرق اصفهان

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی، یکی از شایع ترین اختلال های دوران کودکی است که می تواند عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را با مشکل روبه رو سازد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی با اختلال بیش فعالی در دانش آموزان شرق اصفهان انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر، از نوع توصیفی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان ابتدایی شرق اصفهان بود که از این میان نمونه ای به حجم ۴۰ دانش آموز ابتدایی در پایه های چهارم و پنجم و ششم (۲۰ دانش آموز با اختلال کاستی توجه و بیش فعالی و ۲۰ دانش آموز بدون این اختلال) به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال مورد نظر در دانش آموزان، فهرست بررسی هجده سوالی اختلال کاستی توجه و بیش فعالی توسط معلمان تکمیل شد. در این پژوهش، ملاک پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دو گروه با و بدون اختلال کاستی توجه و بیش فعالی، محاسبه میانگین نمرات دروس فارسی، دیکته، ریاضی و علوم در پایه های تحصیلی گذشته بود. یافته ها: نتایج به دست آمده نشلن داد که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به این اختلال نسبت به دانش آموزان بدون این اختلال کمتر است. نتیجه گیری: به منظور جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی، شناسایی به موقع این گونه دانش آموزان و اجرای راهبردهای درمانی مناسب برای آنها توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی