بررسی رابط بین هوش معنوی و سرمایه روان شناختی در سالمندان در شرایط اپیدمیک کرونا

اهداف و مقدمه: سالخوردگان و پیری از مهم ترین مراحل زندگی هر انسانی است که عوارض روانشناختی گوناگونی زنگی سالمندان را درگیر کرده و بر سلامت روان سالمندان تاثیر سوء بر جای می گذارد. از مهم ترین ابعاد سلامت روان می توان به هوش معنوی اشاره کرد. هوش معنوی لازمه سازگاری بهتر با محیط است و میزان تحمل افراد را در مقابل فشارهای زندگی افزایش می دهد از پیامدهای مثبت هوش معنوی می توان به مواردی از قبیل سلامت روانشناختی، عملکرد مطلوب، رضایت از زنگی و کیفیت زندگی اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی هوش معنوی و سرمایه روان شناختی سالمندان در شرایط اپیدمیک کرونا می باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری ۲۰۰ نفر از سالمندان ساکن خانه سالمندان شهر کرمان که با استفاده از جدول مورگان ۱۲۷ نفر به عنوان نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار استفاده شده شامل پرسشنامه های هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و پرسشنامه سرمایه روان شناختی مک گری (۲۰۱۱) بود و داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و سرمایه روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱) و هم چنین هوش معنوی پیش بینی کننده سرمایه روان شناختی می باشد (p<۰/۰۱). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش معنوی و سرمایه روانشناختی سالمندان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد؛ بنابراین به منظور بهزیستی روان شناختی آنها پیشنهاد می شود که زمینه ارتقای سطح هوش معنوی آنان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

سالمیدان ، سرمایه ریان شیاختی ، کرونا ، هوش معنوی