ارائه راهکار های طراحی سازه های فضاکار با رویکرد هنر و معماری (دوران ایرانی اسلامی )

تغییرات در نیاز های انسان و سبک زندگی نوین پیامد های متفاوتی در نگرش های معماری به وجود آورده است و در پی آن وجود داشتن بناهای مدرنی که پاسخگوی نیازهای امروزی باشد و در عین حال بتواند فرهنگ و بستر شکل گیری سازه را معرفی نماید میتواند زمینه ساز شکل گیری معماری گردد که هویت زمینه ای حود را به تصویر بکشد. همگام با توسعه روزافزون و گذر از دوران پسا صنعتی، تقاضا برای بهره مندی هر چه بیشتر از سازه های مدرن معماری را بیش از پیش الزام نموده است. یکی از این الگوها سازه های فضا کار است که با انعطاف پذیری در اقلیم های متفاوت زمینه ی برپایی و بهره برداری را ایفا می نمایند. گسترش فعالیت های اجتماعی و نیاز به فضاهای وسیع و پوشش دهانه های بزرگ و گسترده از دیگر جنبه هایی است سازه های فضا کار می تواند تحقق بخشد. از همین رو برقراری ارتباط چنین ساختارهای نوین معماری با فرهنگ و سازمان بصری هر بستری دور از ذهن نیست و باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین با هدف برقراری ارتباط میان نمود های بارز فرهنگ و هنر ایران اسلامی، در سازه های نوین فضا کار، تلاش خواهیم نمود راهکارهایی را در راستای ارتقاء طراحی های معماری سازه های فضا کار با رویکرد توجه به سازمان بصری و سازمان فرهنگی میسر واقع گردانیم. در این پژوهش منطبق بر روش تحلیلی- توصیفی با گرد آوری داده ها از اسناد و قرائن موجود و انطباق با الگو های ساختاری در فضا های معماری سنتی با روش میدانی به تبیین راهکار های مدون بپردازیم.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار ، معماری ایرانی اسلامی ، طراحی معماری ، سازه های مدرن