نقش عوامل ساختاری در هدایت گازهای متان و دی اکسیدکربن به تونل انتقال آب نوسود (ازگله – شمال باختر کرمانشاه)

تونل انتقال آب نوسود با طولی بالغ بر ۴۵ کیلومتر به منظور هدایت و انتقال آب در شمال باختر کرمانشاه احداث شده است. این تونل از میان تاقدیس­ها و ناودیس­های متعددی عبور کرده و به محض وارد شدن محور آن به سازندهای گرو و گورپی گازهایی با حجم بیش از ۴۰۰ پی پی ام به داخل تونل زهکشی می­شوند که عمدتا مربوط به تاقدیس­های ازگله و کردی قاسمان می­باشند. در حوضه­ی زاگرس سازندهای گرو و گورپی به عنوان سنگ­منشا نفت با پتانسیل بالا شناخته می­شوند و در منطقه مورد مطالعه با وجود کروژن غالب تیپ III که عمدتا دارای منشا خشکی می­باشد حجم زیادی از گازها که عمدتا گازهای متان و دی­اکسیدکربن می­باشند، تولید می­کنند. با توجه به گسترش سازندهای گرو و گورپی در منطقه، زون­های مستعد گازخیزی در محور تونل به چهار بخش A,B,C,D تقسیم می­شوند که بیش­ترین حجم گاز تولید شده در تاقدیس کردی قاسمان و مربوط به زون D می­باشد. گازهای تولید شده از این مناطق همراه حجم زیادی از آب از طریق شکستگی­های تکتونیکی که عمدتا درزه­ها و گسل­ها می­باشند به داخل تونل هدایت می­شوند که از بین آن­ها گسل­ها در تاقدیس کردی قاسمان و تاقدیس ازگله نقش بسیار مهمی دارند.

کلیدواژه ها:

سازند گرو ، ساختارهای تکتونیکی ، تولید گاز ، تونل آبرسانی نوسود ، کرمانشاه