مدلسازی سیستم تهویه مطبوع و دمای تعادل واگن های متروی تهران در شرایط مختلف بهره برداری

تامین دمای مطلوب طرح داخل از مهم ترین عوامل موثر بر آسایش ساکنین و یا افراد حاضر در یک محیط محصور است. نظرسنجی های میدانی در ایستگاه های متروی تهران عموما نشان از عدم رضایت مسافران از وضعیت هوای داخل واگن ها در فصول سرد و گرم سال دارد. در بخش عمده ای از واگن های خطوط متروی تهران، سیستم تهویه مطبوع صرفا در حالت روشن/خاموش قابلیت بهره برداری دارد و لذا دمای داخل واگن به عنوان تابعی از زمان و تعداد مسافران پیوسته در حال تغییر است که این امر می تواند در بخش هایی از مسیر، شرایط هوای داخل واگن را از شرایط مطلوب منحرف کند. در پژوهش حاضر با کسب مشخصات فنی کامل سیستم های تهویه مطبوع واگن های مترو از شرکت راه آهن شهری تهران و حومه و مدلسازی ترمودینامیکی گذرای عملکرد سیستم تهویه مطبوع، دمای واگن های دو نوع قطار متداول در خطوط مترو در هر لحظه و تحت تاثیر تعداد مسافران مدلسازی شده است. نتایج به دست آمده شرایط طرح داخل را در هر لحظه بعد از حرکت واگن ارائه می کند کهمیتواند افزون بر تعیین میزان انحراف شرایط طرح داخل از شرایط مطلوب، زمینه ای برای بهسازی و رفع معایب سامانه تهویه مطبوع خطوط مترو در آینده فراهم کند

کلیدواژه ها:

مترو ، تهویه مطبوع ، دمای تعادل ، آسایش حرارتی