بررسی میدانی توزیع تنش بین تراورس و بالاست با اندازه گیری سطح تماس بین آنها با استفاده از صفحات حساس به فشار در خطوط بالاستی

باری که از تراورس منتقل می شود نخست توسط مصالح دانه ای بالاست تحمل می گردد. انتقال بارهای قائم چرخ از ریل به تراورس، منجر به ایجاد فشار تماسی گسترده ای در وجه تحتانی تراورس می شود که به لحاظ مقدار برابر با بار وارده از سوی چرخ ها و در خلاف جهت آنها بوده و درواقع عکس العمل لایه بالاست در مقابل بارهای منتقل شده از تراورس می باشد. تعیین شکل و چگونگی توزیع این فشار در زیر تراورس به عوامل متعددی وابسته است و تعیین آن به سادگی امکان پذیر نمی باشد. شکل تراورس، نوع و مصالح تشکیل دهنده تراورس، تراکم بالاست، بار محوری خط، مشخصات مکانیکی تراورس (صلبیت)، کیفیت عملیات نگهداری و تعمیر خطوط راه آهن، حجم ترافیک عبوری، مدت زمانی که از انجام عملیات زیرکوبی تراورس ها سپری شده است و کیفیت مصالح بالاست در آن موثرند. تنش در زیر تراورس نمی تواند ثابت و یکنواخت باشد و با توجه به مقدار بیشینه بار در زیر سطح نشیمنگاه ریل، مقدار تنش در زیر ریل به حداکثر خود می رسد و در مقطع وسط تراورس کمترین مقدار را دارد. در این مقاله، به بررسی توزیع واقعی تنش بین تراورس و دانه های بالاست با استفاده از صفحات حساس به فشار(کاغذ فشار) پرداخته شده است. آزمایش های صورت گرفته، در خط فرد کیلومتر ۱۸+۷۰۰ بلاک آپرین-ملکی در محور تهران-کرج-قزوین انجام شده است. در این تحقیق، برای اندازه گیری تنش بین تراورس و بالاست، صفحات حساس در زیر دو تراورس بتنی و دو تراورس چوبی در خط واقعی قرار گرفت و بعد از عبور بار معینی از روی خط صفحات حساس خارج شده و نحوه توزیع تنش با اندازه گیری سطح تماس بین تراورس و بالاست تعیین گردید و با توجه به سطح تماس به دست آمده بین تراورس و بالاست، این نتیجه حاصل شد که تنش در زیر سطح نشیمنگاه دو ریل بیشترین و در وسط تراورس کمترین مقدار را دارد.

کلیدواژه ها:

توزیع تنش ، تراورس ، خطوط بالاستی ، سطح تماس بین تراورس و بالاست ، صفحات حساس