کووید- ۱۹ به عنوان کاتالیزور ترویج یادگیری سیار در آموزش عالی

روش ها و فناوری های آموزشی مختلفی در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است. آموزش هایمجازی و یادگیری سیار باعث شده است یادگیرندگان بتوانند بدون محدودیت های مکانی و زمانیبه آموزش دسترسی بیشتر داشته باشند و آموزش به شکلی انعطاف پذیر تر شکل گیرد. شیوعبیماری کووید ۱۹ به نوعی موسسات آموزش عالی را مجبور کرد تا از فناوری های آموزشی برای ادامه آموزش استفاده کنند. در این مقاله به تاثیر این رویداد بر شکل گیری اشکال جدید آموزشمجازی و سیار اشاره شده است و نگاهی نیز به روند آتی کاربرد آموزش مجازی و یادگیری سیاردر دوران پساکرونا شده است. از جمله ابعاد تاثیر بیماری کووید- ۱۹ بر ترویج فناوری و یادگیری سیار می توان به: الف) تاثیر گستره بحران بر نشر نوآوری های آموزشی؛ ب) تصمیم استراتژیک دردو راهی توقف و عدم توقف آموزش؛ ج) تنوع فناوری های ارتباطی برای آموزش مجازی ویادگیری سیار؛ د) روش های سنتی در مصاف با روش های جدید یاددهی- یادگیری؛ ه) فناوری سیار، هم سودبخش هم آرام بخش؛ و) شکل گیری و توسعه کسب و کارهای نوپا در حوزهفناوری آموزشی؛ اشاره کرد. همچنین در خصوص روند آینده یادگیری سیار در دوران پساکرونامواردی از قبیل: الف) نیاز، کلید تداوم حرکت؛ ب) تغییر ذائقه، مانع برگشت کامل به گذشته؛ ج)تاثیر تجارب موفق و ناموفق بر ترویج یادگیری سیار؛ د) سیاست وزارت علوم در خصوصفناوری های آموزشی در دوران پساکرونا؛ ه) نگرش و انگیزش مثبت، عامل امیدواری؛ و) اهمیتآماده سازی و توانمندسازی افراد ذی نفع؛ مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، یادگیری سیار ، آموزش عالی ، کووید- ۱۹ ، دوران کرونا ، پساکرونا