مفهوم یادگیری سیار و بررسی موانع و چالش های استفاده از فناوری های سیار در آموزش

رویکرد یادگیری در هر زمان و هر مکان، با پیشرفت فناوری های بی سیم و یادگیری سیار تا حدزیادی به واقعیت پیوسته است. یادگیری سیار، توسعه یافته ی یادگیری الکترونیکی است که نسبتبه سایر یادگیری ها در محیط الکترونیکی، امکان یادگیری را با قابلیت های بیشتری در اختیارفراگیران قرار می دهد؛ و با استفاده از شیوه های نوین هم چون خدمات پیام کوتاه متنی، خدماتپیام پیشرفته، گفتگوی زنده اینترنتی، ارائه ی محتوا و اطلاعات مناسب، منابع اطلاعاتی و نشریاتبرخط، سیستم پیام چندرسانه ای، سیستم های مدیریت یادگیری، سیستم های حمایت الکترونیکیعملکرد و اجرا در محیط سیار می تواند موجب یادگیری در هر زمان و مکان گردد. این مقالهمی کوشد تا به بررسی موانع و چالشهای استفاده از فناوری های سیار بپردازد. روش انجام اینپژوهش اسنادی و مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای بوده است. به طور جمع بندی موانع و چالش هایپیشرو در بهره گیری از سیستم آموزش سیار در عصر رسانه شامل مواردی چون: زیرساخت هاینامناسب فنی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، مخالفت مراکز آموزشی، معلمان و والدین و عدمآمادگی فراگیران و غیره هستند. هزینه بالا، کوچک بودن صفحه نمایش، صفحه کلید، حافظهمحدود دستگاه های همراه، نبود برنامه های کاربردی برای اجرای برنامه های خاص آموزشی، عمرباطری، حواس پرتی یا بروز رفتارهای غیر اخلاقی و همینطور نگرانی های مربوط به سلامتی ناشیاز افزایش زمان استفاده از صفحه نمایش از چالش های پیشروی در بهره گیری از سیستم آموزشسیار در عصرامروز به حساب می آیند.

کلیدواژه ها:

موانع ، چالش های آموزش ، یادگیری سیار ، فناوری آموزش