ارزیابی قابلیت یادگیری نرم افزار توسط کاربران: رویکردی کمی و خودکار در ارزیابی

قابلیت استفاده یکی از ویژگیهای مهم کیفیت نرم افزار است که در آن نحوه تعامل کاربران با نرم افزار مورد توجه قرار میگیرد. ویژگیهای مختلفی جهت ارزیابی قابلیت استفاده نرم افزار وجود دارند. یکی از این ویژگیها، امکان یادگیری نحوه استفاده از نرم افزار توسط کاربران آن است. در این پژوهش، روشی کمی و خودکار جهت ارزیابی قابلیت یادگیری نرم افزار، توسط کاربران ارائه شده سپس از این روش، جهت ارزیابی قابلیت یادگیری یک نرم افزار تلفن همراه استفاده شده است. در این ارزیابی، معیارهای فعالیتهای اضافه کاربر، فعالیتهای جاافتاده کاربر و زمان اجرا وظیفه، بر اساس تاریخچه تعاملات کاربران با نرم افزار، طی سه هفته متوالی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور اجرای این بررسی، یک آزمایش تجربی طراحی شده و از ۲۹ کاربر خواسته شده که سه هفته متوالی از قابلیتهای مشخصی از نرم افزار استفاده نمایند. داده های تعاملات کاربران با نرم افزار به صورت خودکار ثبت شده است. سپس، با استفاده از روش فرآیند کاوی، میزان انحراف کاربران از نحوه مطلوب تعامل با نرم افزار و زمان صرف شده جهت اجرای وظایف، به صورت خودکار ارزیابی و میزان بهبود آنها طی هفته های مختلف تحلیل شده است.نتایج ارزیابی نشان میدهد، در نرم افزار موردنظر، با توجه به مقدار بدست آمده برای برخی معیارها طی سه هفته، یادگیری نحوه موردانتظار اجرای برخی وظایف، در هفته دوم به میزانی میباشد که اجرای مجدد آنها در هفته سوم تاثیری بر یادگیری نداشته است. همچنین، میتوان دریافت، یادگیری نحوه موردانتظار اجرای برخی وظایف دیگر، در طول سه هفته افزایش پیدا نموده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت استفاده ، نرم افزار ، ارزیابی کمی و خودکار ، فرآیند کاوی ، تکنیک بررسی تطابق ، تکنیک بررسی کارایی ، کیفیت