مقایسه امید تحصیلی، انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلال حرکتی و عادی شهرستان بابل

هدف از پژوهش حاضر مقایسه امید تحصیلی، انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی بین دانش آموزان دارای اختلال حرکتی و عادی شهرستان بابل بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای اختلال حرکتی دبستانی مدارس شهرستان بابل بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل ۴۰ نفر دانش آموز دارای اختلال حرکتی شهرستان بابل بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای اختلال حرکتی دبستانی مدارس شهرستان بابل بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل ۴۰ نفر دانش آموز دارای اختلال حرکتی و ۴۰ نفر دانش آموز عادی بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس امیدواری حوزه های خاص سیمپسون (۱۹۹۹)، پرسش نامه انگیزش پیشرفت هارتر (۱۹۸۱)، پرسش نامه درگیری تحصیلی ریو و تیسنگ (۲۰۱۱) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین متغیرهای امید تحصیلی، انگیزش تحصیلی و ابعاد آن (آنگیزش درونی، انگیزش بیرونی) و درگیری تحصیلی و ابعاد آن (عاملیت، رفتاری، هیجانی و شناختی) بین دانش آموزان دارای اختلال حرکتی و عادی متفاوت بوده و امید تحصیلی، انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان عادی بیشتر از دانش آموزان دارای اختلال حرکتی بود؛ بنابراین طبق نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل حاصر از آزمون تی مستقل وتحلیل واریانس نشان داده شد که بین متغیرهای امید تحصیلی، انگیزش تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان عادی و دارای اختلال حرکتی تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال حرکتی ، امید تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، درگیری تحصیلی