اثر تنش غرقابی بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی گل آهار در مراحل مختلف رشد

غرقاب یا تنش اتمسفری مدنظر در این پژوهش به شرایطی گفته می شود که قسمتی از ساقه گیاه در زیر سطح آبباشد، درصورتیکه فقط ماکروپورهای خاک اشباع از آب باشد آب ماندگی اتفاق میافتد. پس از غرقاب شدن خاک، سرعتتخلیه اکسیژن بهسرعت تنفس ریشه گیاه و میکروارگانیزمها و حلالیت اکسیژن در آب بستگی دارد. در شرایط غرقابخاک، آب جایگزین هوای معمول موجود در خاک شده و باعث کمبود اکسیژن در خاک میشود و منجر به واکنش گیاهانبه شرایط غیر هوازی خاک و آسیب به آنها میگردد. شرایط بی هوازی ممکن است بعد از چندین ساعت و یا چندینروز پس از غرقاب شدن اتفاق بیفتد. این پژوهش به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف غرقاب بر خصوصیات بیوشیمیایی گلآهار گلدانی در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان شهرخرمآباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملتصادفی و در چهار تکرار انجام شده است. تنش غرقاب در سه مرحله رشدی چهاربرگی، رشد کامل و شروع گلدهی اعمالشد که در هر مرحله رشدی چهار بازه زمانی ۰، ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت غرقاب در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تنش غرقاب به ترتیب در مرحله چهاربرگی، رشد کامل، شروع گلدهی اثرات نامطلوبی بر آهار داشت و باعث افزایش مالون دی آلدئید و نشتالکترولیت وکاهش محتوای نسبی آب شد. بهطوریکه بیشترین مقدار مالوندیآلدئید (۱/۳۶ میکرومول بر گرم وزن تر برگ) ، بیشترین مقدار نشت الکترولیت (۴۲/۳۳ درصد) و کمترین میزان محتوای نسبی آب (۷۳/۳۳ درصد) در مرحله چهاربرگی مشاهده شد و درتمام مراحل رشدی با افزایش مدت زمان غرقاب این میزان کاهش بیشتری یافت و مقدار صدمهبه گیاه افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آهار ، غرقاب ، نشت الکترولیت ، مالون دی آلدئید