تحلیل سناریو درباره پتانسیل کاهش گازهای گلخانه ای در بخش تولید برق ایران با استفاده از مدلساز LEAP

مسائل زیست محیطی بخصوص تغییرات آب وهوایی، به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانه ای در چند دهه اخیر، مسئاله ای جهانی شده است. در ایران بخش نیروگاهی با سهم ۳۰.۲ درصدی از کل انتشار دی اکسید کربن ، بزرگترین بخش منتشر کننده ی گازهای گلخانه ای است. روش تحلیل سناریو بر اساس مدل برنامه ریزی بلند مدت جایگزین های انرژی (LEAP) برای تحلیل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش تولید توان ایران استفاده می شود. سناریوهای ادامه روند فعلی، افزایش بازده بخش تولید توان، انرژی تجدیدپذیر و هسته ای و ترکیب سناریو افزایش بازده و انرژی تجدیدپذیر و هسته ای، راه های مختلف توسعه را که در بخش تولید توان ایران به دلیل سیاست های متفاوت ممکن است، ارائه می دهد. افق زمانی این شبیه سازی تا سال ۱۴۲۰ و سال پایه آن سال ۱۳۹۰ است. انتشار گازهای گلخانه ای در سناریو ادامه روند فعلی رشد متوسط سالیانه ۵.۲ درصد را بین سال ۱۳۹۰ و۱۴۲۰ دارد ، در حالی که تقاضای برق به طور متوسط ۶ درصد سالیانه در این دوره رشد می کند. در سه سناریو دیگر سیاست های کنترل انتشار گازهای گلخانه ای در نظر گرفته می شود. بنابراین کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بین سناریوهای ادامه روند فعلی و افزایش بازده بخش تولید توان، انرژی تجدیدپذیر و هسته ای و سناریو ترکیبی به ترتیب مقدار ۱۹۸۴۳۸، ۲۲۸۸۷۷ و ۳۶۰۸۹۸ هزار تن CO۲eq است.

کلیدواژه ها:

Iranian electricity sector ، greenhouse gases ، Long-range Energy Alternatives Planning system (LEAP) ، energy scenario ، power plants composition ، بخش تولید توان ایران ، گازهای گلخانه ای ، سیستم برنامه ریزی بلند مدت انرژی (LEAP) ، سناریو انرژی