رویکرد مدیریتی نسبت به جرایم علیه امنیت

هرجامعه ای نیازمند امنیت است و شهروندان آن جامعه نیز خواستار برقراری نظم و امنیت در آن جامعه می باشند و هر اندازه که آن جامعه در برقراری امنیت موفق عمل نماید در جلب رضایت شهروندان آن جامعه از دستگاه عدالت کیفری موفق عمل نموده است. مجرمینی که علیه امنیت یک کشور چه در داخل آن کشور و چه در خارج از کشور اقدام می کنند، نه تنها نظم عمومی آن کشور را مورد تهدید قرار می دهند بلکه ممکن است خطر جدی برای نظم عمومی بین المللی نیز به شمار آیند. در برابر مجرمین امنیتی از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی سختگیری هایی به چشم می خورد. چرا که چنین مجرمینی دارای حالت خطرناک هستند )خطرناکی آگاهانه( و سیاست جنایی به سختی دنبال اصلاح و بازپروری آنان می باشد. رویکردی مدیریتی از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی به دنبال تفکرات امنیت گرا شکل گرفته است و برای تامین نظم و امنیت جامعه و مقابله با مجرمین امنیتی یک رویکرد طرد گرا و خنثی گر نسبت به چنین مجرمینی اتخاذ نموده است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی توصیفی برآن هستیم که ضمن معرفی اجمالی انواع جرایم علیه امنیت، مصادیقی از انعکاس رویکرد مدیریتی را در این گونه از جرایم در سیاست جنایی و قوانین کیفری مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

رویکرد مدیریتی ، جرایم علیه امنیت ، امنیت مدار ، سیاست جنایی