تحلیل جایگزین های حبس از منظر حقوقی و جرم شناسی با تکیه بر قانون کاهش حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹

هدف مجازات های جایگزین حبس جلوگیری از اعمال حبس های کوتاه مدت است که معایب آن ها از حبس های بلند مدت بیشتر می باشد. چرا که در حبس های کوتاه مدت، علاوه بر اینکه بر فرد بزهکار برچسب و انگ بزهکاری زده می شود، وی در مدت زمان تحمل حبس خود با بزهکاران حرفه ای هم نشین شده و می تواند رفتارهای مجرمانه را از آنها فرا بگیرد. بعد آنکه فرد از زندان آزاد شد سعی می کند که دوباره وارد جامعه شده و حیثیت از دست رفته خود را بازیابد. ولی به دلیل زندانی شدن و برچسب خوردن، نه تنها در فرآیند بازگشت به جامعه دچار مشکل خواهد شد، بلکه سعی خواهد کرد با دیگر افرادی که مثل خود بدلیل ارتکاب جرم خفیف برچسب خورده و طرد شده اند هم نشین گردد. برای جلوگیری از مشکلات ذکر شده، جایگزین های حبس در نظام کیفری کشورها پیش بینی شده تا مجرمانی که استحقاق جامعه پذیری دارند از آن برخوردار شوند. در نظام حقوقی کشور ما مجازاتهای جایگزین حبس به طور اخص شامل دوره مراقبت، خدمات عمومی رایگان، جزای نقدی، جزای نقدی روزانه و محرومیت از حقوق اجتماعی است که در راستای ممانعت از مشکلات حبس کوتاه مدت گام برداشته است. هم چنین با تصویب قانون کاهش حبس تعزیری قلمرو اعمال جایگزین های حبس درصورت تخفیف مجازات وسیع شده که هرچند می تواند مانع از معایب حبس گردد ولی در بعضی موارد بیم تجری بعضی بزهکاران خواهد رفت.

کلیدواژه ها:

جایگزین های حبس ، معایب حبس ، برچسب زنی ، تجری مجرمین ، جامعه پذیری