بررسی نقش مولفه های کارکرد های اجرایی در پیش بینی گرایش به اعتیاد

در سال های اخیر سوء مصرف مواد مخدر در سراسر جهان افزایش یافته است، به طوری که در حال حاضر همه کشورهای جهان، هزینه های قابل توجهی را در نتیجه خسارت های ناشی از سوء مصرف مواد متقبل می شوند طی دو دهه گذشته سن اعتیاد به بیست سالگی و امروزه سن گرایش به مواد مخدر به دوره نوجوانی هم رسیده است. هدف این پژوهش، پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس مولفه های کارکردهای اجرایی بود. بدین منظور از جامعه دانشجویان روانشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی ۱۳۹۸ - ۱۳۹۹ تعداد ۲۲۷ نفر به شیوه تصادفی نسبتی انتخاب گردید. برای اندازه گیری کارکردهای اجرایی از پرسشنامه بارکلی و گرایش به اعتیاد از پرسشنامه وید و بوچر ) ۱۹۹۲ ( استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که تمام مولفه های کارکردهای اجرایی شامل خودمدیریتی زمان، خودسازماندهی، خودکنترلی، خودانگیزشی و خودنظم جویی هیجان به جز خودسازماندهی؛ به طور منفی و معنادار، گرایش به اعتیاد را پیش بینی می کنند. مبتنی بر این یافته ها می توان نتیجه گرفت که هرقدر میزان کارکردهای اجرایی در بین دانشجویان بیشتر شود، میزان گرایش به اعتیاد در بین آن ها کاهش خواهد یافت .

کلیدواژه ها:

گرایش به اعتیاد ، کارکردهای اجرایی