سکوت یعنی گفتگو

سکوت درونی(مراقبه) یکی از بهترین راه های گفتگو با خدا می باشد .وقتی آدمی بلحاظ درونی تمرین سکوت میکند ، به یک آرامش درونی وبه یک بی ذهنی می رسد.مراقبه واقعی همان است که در عمل با ما زندگی میکند .هدف از مراقبه این است که انسان بتواند همه چیزهای دیگر را بی اهمیت کند وذهن رااز تلاطم رهایی بخشد وبه آرامش برساند واز این طریق به هسته درونی خویش متصل شود.چنانکه دیگر ذهن در مورد هیچ چیزی که اتفاق می افتد قضاوت نمیکند وفقط نظاره گر است وچنین مینماید که انسان از تنشهای درونی رهایی یافته وآماده برقراری ارتباط وگفتگو با خالق خویش است.تازمانی که انسان بلحاظ درونی در تنش وجدل با رویدادها ودر گیر قضاوت است نمی تواند باخدای خود به گفتگو ببردازد.گفتگو با خدا یکی از زیباترین شکل ارتباط بین بنده و خدای خویش است که انسان هیچ واسطه و حائلی بین خود و پروردگارش نمی بیند و با او سخن می گوید. . گفتگو یکی از راه هایی است که می تواند ارتباط بین دو فرد را ایجاد کند. حال این رابطه بین دو شخص باشد یا بین مخلوق با خالق خود. بهترین صورت گفتگو میان بنده وخالق می باشد کهاین گفتگو می تواند به شکل های گوناگون صورت بذیرد مانند نماز، دعا، ذکر، مراقبه، سکوت از شکلهای گفتگو انسان با خداوند می باشد.

کلیدواژه ها:

سکوت درونی ، مراقبه ، بی ذهنی ، قران ، نماز ، سکوت.