پایش رفتارهای مدیریت تصویرپردازی ذهنی براساس پیش بینی کننده های وضعی و شخصی

تصویرپردازی ذهنی نقش قابل توجهی در سوءگیری فعالیت های افراد در سازمان دارد و آثار بالقوه ای بر عملکرد فردی کارکنان دارد. هدف از پژوهش حاضر، پایش رفتارهای مدیریت تصویرپردازی ذهنی براساس پیش بینیکننده های وضعی و شخصی بوده است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش، توصیفی- پیمایشی و به صورت مقطعی است. جامعه آماری شامل کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران در بهار ۱۳۹۸ در ۳۳ شعبه این اداره، به تعداد ۳۹۲۲۰ نفر که از این میان با روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای با جدول کرجسی مورگان و به تعداد ۳۸۰ تعیین گردید. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه پیش بینی کننده های وضعی و شخصی و پرسشنامه مدیریت تصویرپردازی ذهنی بولینگ و تورنلی (۱۹۹۹) استفاده شد. جهت تچزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای  SPSS و AMOS استفاده شد. یافته ها نشان داد، با توجه به نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، مولفه های ارزیابی عملکرد، شرایط و جایگاه شغلی، ابهام نقش (عوامل استرس زای شغلی)، مبادله رهبر-عضو، فرهنگ سازمانی، مهارت های سیاسی، سلسله مراتب پاسخگویی، تبیین کننده شرایط موقعیتی (وضعیتی) و مولفه ها، خودکنترلی (خودارزیابی)، جذابیت شخصی، اعتماد به نفس، نیاز به قدرت و وجدان (وظیفه شناسی) تبیین کننده شرایط شخصی موثر بر مدیریت تصویرپردازی ذهنی در اداره آموزش و پرورش استان مازندران، بوده اند. در تبیین روابط بین متغیرهای پژوهش، نتایج حاکی از آن بوده که شرایط موقعیتی بر مدیریت تصویربرداری ذهنی و شرایط شخصی بر مدیریت تصویربرداری ذهنی تاثیر معنی داری و مثبتی داشته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت تصویرپردازی ذهنی ، پیش بینی کننده وضعی ، پیش بینی کننده شخصی ، اداره آموزش و پرورش استان مازندران