ارتباط قابلیت های محیط و نیازهای زیستی انسان ( مطالعه موردی سکونتگاه مسکن مهر سیرجان)

مقاله حاضر به ارتباط قابلیت های محیط و نیازهای زیستی انسان ( مطالعه موردی سکونت گاه مسکن مهر سیرجان) می پردازد. نیاز به مسکن یکی از ابتدایی ترین و اساسی ترین نیاز های انسان است که خود نیز نقش مهمی در پاسخگویی به بسیاری از نیازهای دیگر انسانی ازجمله در محیا کردن امنیت و آرامش ایفا می کند. فرض پژوهش حاضر بر این است که قابلیت های محیطی را می توان در این محیط بررسی نمود و اینکه این قابلیت های موجود از کیفیت بسیار بالایی برخوردار نمی باشند و نیز قابلیت ها در میزان تطبیق پذیری با نیاز ساکنان تاثیر دارند. پژوهش مورد نظر میدانی و به روش همبستگی انجام شده است بدین منظور از پرسشنامه ترکیبی و محقق ساخته استفاده شده است و به نسبت جمعیت بین ساکنین بلوک های مسکن مهر سیرجان توزیع گردید و در نهایت داده ها در نرم افزار spssتحلیل و ارزیابی شدند. حجم نمونه مورد نظر با استفاده از روش تجربی به تعداد ۳۰ نفر به شیوه تصادفی ساده است. نتایج نشان داد با بررسی مفهوم قابلیت ( گیبسون ) و نیز توجه به نیازهای سلسله مراتبی انسانی (مازلو) و همچنین توجه به پژوهش های پیشین، سه سطح از قابلیت محیط ، می توانند پاسخ های متناظر نیازهای انسانی بر اساس سلسله مراتب مازلو باشند.

کلیدواژه ها:

قابلیت های محیطی ، نیاز زیستی انسانی ، مسکن مهر سیرجان.