ارزیابی ژنوتیپهای یونجه از نظر تحمل به تنش شوری از طریق روشهای آماری چند متغیره

به منظور بررسی ژنوتیپهای یونجه از نظر تحمل به شوری از طریق روشهای آماری چند متغیره این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محیط گلخانه واقع در شهرستان اندیمشک بر ۲۰ ژنوتیپ یونجه در ۵ سطح شوری شامل سطوح ۰، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵ و ۳۰۰ میلی مولار نمک کلرید سدیم صورت پذیرفت. آزمایش در گلدان های حاوی ۱:۲ خاک زراعی – ماسه انجام شد و تا ۴۵ روز پس از کاشت، آبیاری صورت گرفت. بعد از آن تیمارهای شوری اعمال گردیدند و پس از ۱۴ روز صفات اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد صفات مورد بررسی در فاکتور تنش در سطح احتمال خطای یک درصد معنی دار شدند. با افزایش میزان شوری تمام صفات به جزء نسبت طول ریشه به طول ساقه کاهش یافت. در مقایسه میانگین ژنوتیپها، KFA۱بیشترین تعداد برگ در بوته، طول ساقه و طول گیاه، KFA۲ بیشترین نسبت وزن خشک به وزن تر، KFA۱۰بیشترین طول ریشه و نسبت طول ریشه به طول ساقه و همچنین ژنوتیپ یزدی گرمسیری بیشترین وزن تر و وزن خشک را داشتند. بیشترین همبستگی مثبت و معنیدار بین طول ساقه و طول گیاه به دست آمد. تجزیه به مولفه های اصلی، ۸ صفت بررسی شده را به ۲ مولفه تقسیم کرد. با توجه به نتایج ترسیم بای پلات و تجزیه خوشه ای ژنوتیپ های KFA۱، KFA۱۱،KFA۱۴ و KFA۱۵ با منشا قره یونجه، ژنوتیپ‎های KFA۴، KFA۶ و KFA۱۶ با منشا همدانی و رقم بمی گرمسیری در گروه متحمل ترین و ژنوتیپ های KFA۳ با منشا قره یونجه، ژنوتیپ‎های KFA۵ و KFA۱۷ با منشا همدانی، ژنوتیپ KFA۷ با منشا رهنانی، ارقام نیکشهری گرمسیری و یزدی گرمسیری در گروه حساس ترین و ژنوتیپهای KFA۸، KFA۱۰، KFA۱۲ وKFA۱۳  با منشا قره یونجه، ژنوتیپ KFA۲ با منشا همدانی و ژنوتیپ KFA۹ با منشا چالشتر شهرکرد در گروه نیمه متحمل به تنش شوری قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

: یونجه ، تنش شوری ، بای پلات ، تجزیه خوشهای