مطالعه سازوکار روش الکتروکریستالیزاسیون و بررسی عوامل موثر در تولید نانوساختارها به این روش

از آنجا که نانوساختارها قابلیت های کاربردی بسیار بالایی در زمینه های گوناگون علمی و صنعتی دارند، در طی سالیان اخیر توسعه روش های تولید این نانوساختارها به منظور دستیابی به تولید ذراتی با ترکیب و اندازه معین و توزیع مناسب، یکی از محورهای مورد بحث در پژوهش های مختلف به شمار می آید. با توجه به اینکه روش الکتروکریستالیزاسیون در مقایسه با سایر روش های موجود برای تولید نانوساختارها، نسبتا جدید است، این مطالعه، نگاهی اجمالی به سازوکار روش الکتروکریستالیزاسیون و پارامترهای موثر در تولید نانوساختارها به این روش خواهد داشت. مطالعات صورت گرفته حاکی از برشماری مزیت های متعدد این روش نسبت با سایرین می باشد. که از آن جمله می توان به سرعت بالای تولید، خلوص بالای مواد و پایداری ذرات تولید شده، تنوع در تولید، هزینه کم و استفاده از تجهیزات ساده و در دسترس و همچنین انجام واکنش ها در دمای پایین اشاره کرد. پارامترهای موثر در تولید نانوساختارها به این روش عبارتند از ولتاژ اعمال شده، زمان انجام فرآیند، غلظت الکترولیت و دما. به نظر می رسد در میان این فاکتورها تغییر ولتاژ اکسیداسیون بیشترین اثرگذاری را در مورفولوژی و اندازه ذرات دارد. به این صورت که در بسیاری از یافته های پژوهشگران، افزایش ولتاژ باعث افزایش سرعت انجام واکنش ها شده و این امر منجر به تولید اندازه های ریزتر دانه های بلوری رسوبات می شود.

کلیدواژه ها:

روش تولید ، نانوساختار ، الکتروکریستالیزاسیون ، ولتاژ اکسیداسیون