تحلیل بروز شخصیت خودشیفته براساس دیدگاه مادر-کودک روابط موضوعی و روانشناسی خود

خودشیفتگی ، گستره وسیعی از ویژگی های شخصیتی است که احساس اغراق آمیز خود دستیابی ، تمایل به داشتنقدرت یا موفقیت نامحدود ، نیاز به تحسین ، محق پنداشتن خود ، فقدان همدلی و بهره کشی ، استثمار دیگران را در برمی گیرد و همه انسان ها در مسیر رشد و تکامل شخصیتی و شکل گیری ارزش خود و اعتماد به نفس از ویژگی هایخودشیفتگی برخوردار می شوند و کم و بیش حدودی از آن را دارا هستند. هدف پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل دیدگاهمادر-کودک روابط موضوعی و ایگوسایکولوژی می پردازد و به دور از هرگونه ملاک ارزش گذاری می باشد. نتایج بدستآمده از این مطالعه نشان می دهد که توانمندی مادر در زمینه تربیتی-مراقبتی از فرزند خود بسیار نقش چشم گیری داردو هر اندازه که مادر از نظر سازهای روانی قدرتمند باشد می توان این قدرتمندی را به فرزند خود در طی رشد شخصیتیوی اعمال نماید و هر چه ایگوی مادر ساختار یافته تر باشد ، رشد شخصیتی و ایگو در کودک قوی تر می باشد و این امرباعث ترقی و قدرتمندی ایگو در کودک می شود که به خودی خود می تواند در برابر بروز شخصیت های بیمارگونه کودکرا در آینده به طور چشم گیری کاهش می دهد و سیر بروز اختلالات شخصیت بر اساس دیدگاه مادر-کودک در نظریاتموضوعی و ایگوسایکولوژی حاکی از اهمیت بالای توجه به ساختار شخصیت مادر و انتقال آن به کودک است . پس با توجهویژه به شخصیت مادر در قبل و بعد از تولد فرزند و قدرمند کردن توانمندی ساختار شخصیتی مادر می توان از ابتلایکودک به اختلالات شخصیت در سنین بزرگسالی و طی مراحل رشدی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، خودشیفته ، کودک-مادر ، روابط موضوعی ، ایگو ، روانشناسی خود