بررسی رابطه سبک زندگی با شادی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر یزد در سال ۱۳۹۸

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 401

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSCONF03_077

تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: شادی در حوزه روانشناسی یک هیجان مثبت و احساسی است که شخص به کمک آن زندگی خود را معنادار و با ارزشمی داند. یکی از ابعادی که سبک زندگی می تواند بر آن تاثیرگذار باشد شادکامی است. از سویی دیگر اهمیت سبک زندگی وعوامل مرتبط با آن بویژه در دانشجویان به عنوان مدیران و سازندگان آینده ، محققان را بر آن داشت که به بررسی این رابطهبپردازند. هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه سبک زندگی با شادی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر یزد در سال۱۳۹۸ می باشد.روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی همبستگی بوده، که بر روی ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی شهر یزد در سال ۱۳۹۸ به صورت تصادفی انجام شد. سبک زندگی با پرسشنامه ارتقا دهنده سلامت والکر و شادی باپرسشنامه شادکامه آکسفورد مورد تحلیل قرار گرفته است. مطالعات قبلی روایی و پایایی پرسشنامه ها را برای سبک زندگیمحمدی زیدی و همکاران در سال ۱۳۹۰ و برای شادی آرجیل در سال ۲۰۰۱ تایید شده و نیازی به سنجش مجدد آنها نبود.برای تفسیر داده ها از نرم افزار SPSS با نسخه ۱۹ و روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی) و تحلیلی (ضریبهمبستگی پیرسون، اسپیرمن) استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره های سبک زندگی و امید به ترتیب (۱۸/۷۹±۱۳۰/۷۷، ۱۲/۲۷±۳۸/۵۹) بود. شدت همبستگیسبک زندگی باشادی در دانشجویان با ضریب همبستگی پیرسون برابر (P<۰/۰۰۱ ،r=۰/۴۱) برآورد گردید. در بین زیرگروههای سبک زندگی بالاترین میانگین مربوط به بعد خودشکوفایی (۵/۷۵±۳۳/۲۰) و پایین ترین میانگین مربوط به بعدورزش (۳/۵۲±۱۰/۷۸) بود. همچنین ارتباط آماری معناداری بین سبک زندگی و شادی وجود داشت. کلیه محاسبات اینتحقیق یا سطح اطمینان ۹۵% انجام شد. تمامی زیر گروه های سبک زندگی با شادی ارتباط مثبت و معنادار داشت. بیشترینارتباط را بعد خودشکوفایی و کمترین ارتباط را زیر گروه غیرعلوم پزشکی به خود اختصاص داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل، برنامه ریزی و تدوین برنامه های آموزشی برای دانشجویان در جهت ارتقا سبک زندگیو تقویت عوامل موثر بر شادی امری ضروری می باشد. همچنین با توجه به اینکه هر چه سبک زندگی بهتر شود میزان شادیو نشاط بالاتر می شود، لذا می توان با ارتقاء سبک زندگی به افزایش نشاط و شادکامی در دانشجویان کمک نمود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

بی بی نجمه عبادی

مربی گروه پرستاری، دانشکده علی بن ابی طالب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران

فاطمه زارع حسین آبادی

دانشجوی پرستاری، دانشکده علی بن ابی طالب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، یزد، ایران

مینا زارع حسین آبادی

کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران