بررسی تاثیرات بارگذاری در زمین خوردن و حالت ایستای فرد ایمپلنت گذاری شده هیپ در دو مدل ایمپلنت استیلی و پلیمری پیک

در سال های اخیر و با پیدایش ایمپلنت های پلیمری هیپ مطالعات متعددی در خصوص تغییرات خواص این ایمپلنت هاو تاثیرات آن بر روی فاکتور های بیومکانیکی استخوان و ایمپلنت منتشر شده است. یکی از موارد مهم در بررسی اینگونهمطالعات تغییرات نیرو بر روی ایمپلنت میباشد که معمولا به صورت حالت ایستا فرد در نظر گرفته می شوند که تقریبا نیرویبرابر با ۵۰۰ نیوتن به ایمپلنت وارد می شود. اما از نکات مهم در بررسی های بیومکانیکی این گونه تیمپلنت ها ، بررسی نیرویوارده نظیر زمین خوردن ناگهانی فرد می باشد که برابر با ۳۰۰۰ نیوتن محوری و ۲۵۰۰ نیوتن تحت زاویه است. از این رو ما دراین مطالعه با هدف بررسی اختلاف خواص سازنده ایمپلنت ها در دو نوع استیل ضد زنگ. پلیمر پیک ، تاثیرات اختلاف نیرویوارده به ایمپلنت در دوحالت ایستا و زمین خوردن که از لحاظ مقدار نیرویی دارای اختلاف بسیار هستند را مورد بحث قرارداده و تغییرات فاکتورهای بیومکانیکی نظیر تنش و کرنش در استخوان فمور و بدنه ی ایمپلنت در این حالت ها مورد مقایسهقرار دادیم. کلیه مطالعات با توجه به پیشرفت نرم افزار های شبیه سازی و حل های عددی به صورت المان محدود صورتگرفت شد. هندسه ایمپلنت ها بر اساس هندسه اصلی یک شرکت معتبر و هندسه استخوان از تصاویر سی تی اسکن با ابعادیواقعی و هندسه دقیق مدل سازی شد . در نتایج به دست آمده در مطالعه مشاهده شد که در ایمپلنت با جنس استیل چه درحالت ایستا چه در حالت زمین خوردن فرد که نیروی بسیاری به فرد وارد می گردد تنش بیشتری نسبت به ایمپلنت های باجنس پلیمر ایجاد شده است. از لحاظ مقدار کرنشی نیز در ایمپلنت های با جنس استیل مقدار کرنش ایجاد شده در استخوانبیشتر از همت های پلیمری خود بوده اند.

کلیدواژه ها:

ایمپلنت هیپ ، پلیمر پیک ، بیومکانیک استخوان فمور ، حل المان محدود