بررسی شرط مشارکت در تصمیم گیری بر اساس اکثریت آرا (حد خبرگی)

تصمیم گیری یکی از مهمترین وظایف مدیران است که گاهی  براساس اکثریت آرا اخذ می شود. این روش در سطوح کلان نیز انجام می شود و برخی از انتخابها براساس آن انجام می شود. اما برای ورود به این تصمیم گیری شرطی که مبتنی بر اخذ تصمیم درست باشد محاسبه نشده است. هدف از این تحقیق محاسبه شرطی مشخص برای شرکت در تصمیم گیری براساس اکثریت آرا می باشد. که کسانی را مجاز به مشارکت می کند که حضورشان منجر به افزایش احتمال تصمیم درست شود. برای به دست آوردن این شرط جامعه ای n عضوی در نظر گرفته و به ازای مقادیر مختلفی از احتمال تصمیم درست اعضای جامعه (p)، احتمال تصمیم درست مشارکتی را محاسبه کردیم. شبیه سازی و حل با مت لب نشان داد اگر احتمال اخذ تصمیم درست توسط هر فرد ۵۰درصد باشد، در اخذ تصمیم با اکثریت آرا نیز ۵۰درصد تصمیم درست گرفته می شود. اگر احتمال تصمیم درست در هر فرد کمتر از ۵۰درصد باشد، با افزایش تصمیم گیرندگان، احتمال اخذ تصمیم درست به سمت صفر میل می کند. با کاهش P، در جمعیت کمتر این اتفاق می افتد. اگر احتمال تصمیم درست هر فرد بیش از ۵۰درصد باشد، با افزایش جمعیت احتمال تصمیم درست به سمت ۱۰۰درصد میل می کند و با افزایش P در جمعیت کمتر این اتفاق می افتد. بنابراین قبل از اخذ تصمیم براساس اکثریت آرا، باید احتمال تصمیم درست مشارکت کنندگان بررسی شود. فقط در صورتی که احتمال اخذ تصمیم درست توسط هر فرد بیش از ۵۰ درصد باشد، مشارکت آنها به افزایش احتمال تصمیم درست منجر می شود که این شرط می تواند به عنوان مرزخبرگی درنظرگرفته شود.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری ، اکثریت آرا