نقش جزایر سه گانه در سیادت دریایی ایران در خلیج فارس

سیادت دریایی برای بسیاری از کشورهای ساحلی همواره یکی از دغدغه­های اصلی استراتژی­های کلان آنها بوده است. وجود جزایر از مهمترین ابزارهای کسب سیادت دریایی در قلمروهای دریایی می­باشند. کشور ایران با توجه به موقعیت دریایی خود، در سواحل خلیج فارس دارای جزایر فراوانی است که جزایر سه گانه از مهمترین آنها می­باشند. مسئله سیاسی ادعای امارات متحده عربی نسبت به این جزایر و موقعیت بسیار استراتژیک آنها باعث شده است که این جزایر در سیادت دریایی خلیج فارس از اهمیت بسیار بالایی برخوردار باشند. لذا تحلیل چگونگی تاثیرگذاری این جزایر بر سیادت دریایی ایران به عنوان مساله اصلی این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، روش کتابخانه­ای و اسنادی می­باشد و با مراجعه به منابع واقعی و مجازی اطلاعات گردآوری شده است. تجزیه و تحلیل داده­ها از نوع کیفی و استنباطی می­باشد و از GIS  برای ترسیم نقشه ها استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد جزایر سه گانه به اشکال مختلف باعث گسترش سیادت دریایی ایران شده و به تثبیت کنترل دریایی ایران در خلیج­فارس و تنگه­هرمز کمک فراوانی نموده­اند. این جزایر از طریق گسترش حاکمیت دریایی ایران بر اساس حقوق بین­الملل دریاها و خط FIR، واقع شدن در مجاورت آبراهه بین­المللی هرمز، تعیین مسیرهای تردد دریایی و ایفای نقش ناو نظامی سیادت دریایی ایران را افزایش داده­اند.

کلیدواژه ها:

Maritime supremacy ، Maritime Law ، Triple Islands ، Abu Musa ، Persian Gulf ، FIR Line ، سیادت دریایی ، جزایر سه گانه ، ابوموسی ، خلیج فارس ، قوانین دریایی ، خط FIR