تحلیل شاخص های ترافیکی تقاطعات لوزی با نرم افزار شبیه ساز AIMSUN و مقایسه آنها

رایج ترین و پرکاربردترین طرح هندسی در تقاطع همسطح بزرگراه و راه شریانی اصلی، تقاطع لوزوی بوده که دارای حجم عبوری محدودی می باشد، به ویژه هنگامی که تقاطعات نزدیک یکدیگرند و یا مقدار گردش ها زیاد باشد. مهندسان ترافیک به منظور حل این مشکلات، تقاطعات لوزوی را به اشکال مختلفی گسترش داده اند که عبارتند از : تقاطع لوزوی همگرا ، تقاطع لوزوی میدانی و تقاطع لوزوی واگرا . تقاطع لوزوی همگرا از دو ترمینال رمپ تشکیل شده است که بطور دلخواه می تواند در سطحی بالاتر یا پایین تر از سطح تر از بزرگراه قرار گیرد. تقاطعات لوزوی میدانی جدید با بازدهی قابل کنترل، گردش به چپ های مورد نیاز را در ترمینال رمپ ها ذخیره نمی کند. تقاطع لوزوی واگرا یک تقاطع همسطح به وجود می آورد که بدین طریق می توان گردش به چپ و راست را ازطریق یک رمپ به بزرگراه انجام داد. در این مقاله به شرح و مقایسه ی فواید و مضراتاستفاده ازاین سه نوع تقاطع لوزوی جدید پرداخته می شود. در بخش پایانی مقاله به مطالعه موردی یک تقاطع موجود در منطقه ۱۴ تهران و تبدیل آن به تقاطعات جدید لوزوی پرداخته و پارامترهای ترافیکی وضعیت موجود و طرح ارائه شده، با استفاده از مدل کردن در نرم افزار شبیه ساز AIMSUN بیان می شود.

کلیدواژه ها:

تقاطعات لوزوی ، زمان تاخیر ، نقاط برخورد ، نرم افزار AIMSUN