مطالعات امکان سنجی و برآورد زیست محیطی و اقتصادی بازکنی مراکز دفن زباله ایران

امروزه دفع اصولی و بهداشتی پسماندها از محورهای اصلی محیط زیست است که یکی از راههای معمول و متداول آن دفن زباله میباشد. چنانچه دفن مواد زائد طبق اصول و استانداردهای موجود صورت نپذیرد این امر سبب آلودگی آبهای زیرزمینی، هوا و خاک منطقه می گردد که هزینه های اجتماعی و زیست محیطی آن سالیان دراز بر پیکر جامعه تحمیل خواهد شد. بر پایه داده های موجود میزان تولید زباله به ازای هر نفر بین 800 تا900 گرم در روز تغییر می کند که برای ایران به ازای هر 10000 نفر مساحتی حدود 0/4 هکتار و عمق 2/5 متر در سال به منظور دفن پسماند مورد نیاز است. با توجه به تعداد زیاد مراکز دفن غیر اصولی در کشور در این مقاله سعی بر آن شده تا با بررسی تاریخچه بازکنی مراکز دفن پسماند در دنیا و با توجه به شرایط آب و هوایی و ماهیت پسماند تهران معیارهای حاکم بر بازکنی مراکز دفن ایران تعریف گردد. سپس با ارائه برآورد اقتصادی و مطالعات امکان سنجی مدل مفهومی CBA ارائه شده و در پایان روشهای مختلف احیاء این مراکز و پردازش پسماند آن در سه سناریو بیان شده است. با توجه به اهمیت حفظ منابع به لحاظ زیست محیطی بازکنی مراکز دفن پسماند علاوه بر کاهش اثرات مخرب زیست محیطی نقش بسزایی در حفظ زمین و آبهای زیر زمینی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

بازکنی ، احیاء ، Reclamation ، Landfill